We keren weer eens terug naar de basis.
In de yoga observeren we datgene wat er is, op dit moment, in het hier en nu.
Observeren is iets dat je moet leren. Door elke dag te oefenen verfijn je deze handeling tot een onderscheidend vermogen dat je in staat stelt om zuiver te zien wat er is. Zuiver zien maakt je vrij van angst. Zonder angst maak je de juiste keuzes.
De juiste keuzes maken schenkt ons een diepgeworteld vertrouwen in onsZelf.
Niet langer zijn omstandigheden nog verantwoordelijk voor de beleving van je geluk. Niet langer wordt je leven bepaald door wat anderen doen. Jij neemt verantwoordelijkheid voor jouw leven en schenkt daarmee anderen de kracht om hetzelfde te doen.
Door dagelijks korte oefeningen te doen groeit je geluksgevoel als vanzelf.Dat klinkt als een sprookje maar het is ook werkelijk zo.
De komende weken ontdek je hoe je dat doet, zonder dat het je extra tijd kost. Het worden jouw kleine momenten van stilte, die je toepast waar en wanneer je maar wil. Je hebt hiervoor dus geen extra tijd nodig. Het enige dat je moet doen is jezelf eraan te herinneren.
Dat laatste klinkt onnozel maar dat is het niet. Vaak neem je je aan het begin van de dag iets voor, om vlak voor het slapen gaan te moeten constateren dat het vandaag, om onduidelijke redenen, wéér niet gelukt is. Het is weer eens te druk geweest. Te veel taken op een hoop, te veel afleiding. Je hebt de hele dag 'puin geruimd'. Je neemt je voor om het morgen beter te doen. Maar al snel is het een week verder en blijkt dat je alledaagse leven je voortdurend inhaalt. Frustratie. Schuldgevoel. Afwijzing.
Herkenbaar?
Wat is er aan de hand?
Je leven gaat op dit moment ten onder aan praktisch nut.
Ooit vertelde iemand me dat ze liever 10 minuten onder de zonnebank lag dan 10 minuten rusten in de schaduw. Rusten en tegelijkertijd bruin worden maakte dat ze vaker de beslissing nam om toch voor het eerste te kiezen. Er zitten maar zoveel uren in een dag, volkomen begrijpelijk. Dat op deze manier zelfs gemulti-tasked wordt is echter schadelijker dan je denkt.
Dolce far niente.
Om een meer ontspannen leven te leiden, meer balans te ervaren en niet telkens te wachten met 'bijtanken' tot de volgende vakantie (waarvan we de eerste 3 dagen eerst nog moeten bijslapen) doen we er goed aan om elke dag een moment in te lassen van volkomen nutteloosheid.
We moeten daar zelfs een kunst van maken. Dat is de sleutel naar het geluk. Onze opvoeding, fatsoen en overtuigingen werken ons echter tegen. We noemen onszelf al snel lui als we langer in bed blijven liggen dan noodzakelijk is. We vinden het al heel normaal om van weekend naar weekend te leven. "Elke dag vakantie!"was ooit de slogan van een van mijn studiegenoten en goede vriend. Hij verspreidde duizenden kaartjes met daarop een zonnig strand. Hij kreeg veel negatieve reacties. "Leven is geen vakantie. Doe maar normaal. Onnozele, gebruik je verstand. Je verkoop dromen." Als iemand geluk uitstraalt verzinnen we een verhaal waarom hij of zij dat 'overkomen' is. We doen alsof die persoon 'ermee weg is gekomen'. Heimelijke gevoelens van jaloezie of afgunst zijn ons niet vreemd.
Tegelijkertijd vinden cursussen, workshops, boeken en films over het vinden van geluk gretig aftrek.
Als ik zeg dat volmaakt geluk ook voor jou bereikbaar is, geloof je me niet. Als ik zeg dat je dan nog maar een beetje moet afzien, word je boos.
"Je zal er nog wel achterkomen dat het zo niet werkt", krijgt diezelfde vriend regelmatig te horen. "Daar kom je niet mee weg!". Maar ondertussen worden de mensen die hard aan hun rijkdom, kinderen en carrières werken ook niet gelukkiger.
We verliezen onsZelf in het proces van werken aan gelukkig worden en raken de weg kwijt in het leven. Geluksgevoel lijkt mijlen ver van ons verwijderd...
Cursussen en wetenschappelijke boeken zijn nodig om te leren waar het ligt. Maar als het stof van de workshop is gedaald vergeten we al snel. En het boek dat er nog ligt, we komen er niet toe. Het draagt enkel nog bij aan het schuldgevoel. Dat we zelfs dát niet voor elkaar krijgen...
We snappen wel dat we niet de juiste aanpak hebben maar we weten niet hoe we het anders moeten doen. Niets doen staat niet in ons woordenboekje. Terwijl dat nu net is wat we moeten doen.
Ont-haasten was al ooit een populaire term. Dat maakte iets in ons los. Het klonk zo goed. Opeens konden we wegkomen met een beetje minder doen. Maar ook dit begrip bleek rekbaar en uiteindelijk nog maar zelden toegepast.
Tegenwoordig durven we niet eens meer te zeggen dat we het zo druk hebben. We doen dus nog méér alsof. We doen alsof we alles onder controle hebben en volledig zen zijn. Er is dus enkel iets aan de buitenkant veranderd en dat zet nóg meer druk op wat er binnenin werkelijk speelt.
Hoog tijd voor een list dus.
SSSSShhhht! Niemand hoeft het te weten.Niemand zal het merken. En je hebt geen cursus of boek nodig. Je hebt al bewezen dat je een geheimpje met jezelf perfect kunt verbergen dus dit is geen moeite...
De volgende methode klinkt onnozel maar werkt perfect: Plak kleine fluoriscerende stickertjes om je te herinneren aan je opdracht.
Liefst op een plaats waar je elke dag naar kijkt als je bijvoorbeeld wakker wordt. Op toilet. Het koffiezet apparaat. De waterkoker. De tandpasta. Je favoriete mok. Het raam waar je doorheen kijkt als je aan de eettafel zit. De autoruit. Je bureau. Het nachtlampje, ook op de kinderkamer. De wasmachine of de droger. De kraan. Een deurklink. Etc. etc.
Plak de sticker niet op je computer als je daar de hele dag aan werkt. Daar kijk je vaak uren naar en dat registreren je hersenen op den duur niet meer. Plak ze liever op een pen, of in je agenda.
Wekker
Veel mensen zetten een wekker. Maar dat werkt helemaal niet. Zeker niet op de lange termijn.
De meeste mensen die een alarm op hun computer hebben gezet om op tijd pauze te nemen verzetten de tijd een aantal malen voordat ze effectief hun pauze nemen! Een wekker kun je afzetten en negeren. En vervolgens vergeten...tot het volgende alarm afgaat. Bovendien is het geluid van de wekker vaak hopeloos irritant. Daarnaast gaat je omgeving natuurlijk ook vragen stellen als ze telkens meegenieten van je alarm en dat is niet de bedoeling van deze opdracht.
Zorg dat je je stickers overal tegenkomt. Ze herinneren jou op een stille manier aan je opdracht.
Het mooie aan de stickers is dat ze er altijd zijn. En dat je je ogen er niet vanaf kunt houden. Je móet ernaar kijken. Je kunt ze niet even laten verdwijnen. Een sticker verwijderen is jezelf voor de gek houden en je opdracht actief sabotteren. We spelen graag spelletjes met onsZelf, maar zo gek zijn we nog niet. Gelukkig maar.
De 10-seconden-meditatie
Zodra je een sticker opmerkt breng je de aandacht naar je ademhaling. Je hoeft je ogen daarvoor niet per sé te sluiten, mag wel. Je mond is gesloten. De lucht komt door je neus naar binnen maar wordt als het ware aangezogen door de keel. Zo maak je een zacht ruisend geluid als van de zee. Dat geluid mag je nadrukkelijker maken als je in een drukke omgeving bent (in een restaurant of op een perron bijvoorbeeld) maar ook wanneer je merkt dat je moeite hebt om je aandacht naar je ademhaling te brengen (omdat de stem in je hoofd te hard roept...).
Je mag zelf kiezen hoe lang je deze oefening doet. Doe hem in elk geval 1 ademhaling!
Adem volledig uit en maak de UITademing bewust langer dan de INademing.
Observeer het gevoel dat je krijgt tijdens deze oefening.
Ga dan verder met waar je mee bezig was.
Simpel hè?
Nog enkele opmerkingen:
Als je je ogen sluit is het gemakkelijker om je aandacht naar je ademhaling te brengen. Je oren dwingen je om naar binnen te keren. Ogen dwingen je om met de dingen buiten jezelf bezig te zijn. Om het effect van het naar binnen keren sterker te maken mogen brildragers hun bril eventueel afzetten. Doe de oefening eens mét en zonder bril en merk het verschil op.
Dit is yoga. Ja, je kunt dus yoga beoefenen zonder met je gat in de lucht te gaan staan! Terug naar de basis: observeren wat er is, op dit moment, in het hier en nu. Onze adem is ons gereedschap.
Als je graag een geluidsopname ontvangt dat jou de eerste keer hierin begeleidt dan stuur je me een berichtje. Ik zal je dan een opname sturen, als link of als mp3 bestand.
Voor nu alvast veel succes met deze mini-meditatie.